grenspalen België Nederland 122-126

In dit deel worden de palen getoond vanaf GP 122N in Roosteren tot GP 126B in Kessenich. De Maas vormt vanaf 1839 de grens tussen beide Limburgen. Voordien was Limburg één geheel. Van 1830 tot 1839 is Nederlands Limburg zelfs nog Belgisch geweest. De grens wordt langs de Maas aangeduid door telkens twee palen die zowel op de Nederlandse én op de Belgische oever staan. De Maas was vroeger een stroom die breder was dan nu en er waren meer eilandjes in de stroom. Vandaar dat de grens werd vastgesteld op de thalweg: dit is het stuk met de meeste stroming. Vandaar dat verschillende grenspalen op een voormalig eiland zijn gezet om duidelijk aan te geven waar de grens is. Verders werden de grenspalen geplaatst bij een veerpont dat er al was om een gehucht aan de andere kant te bereiken. Langs de Maas staan de grenspalen vanaf Maastricht dus niet op de contactpunten van de verschillende gemeenten.

Tussen de grenspalen 122 was vroeger een veerpont voor auto's tussen Maaseik ( B ) en Roosteren ( NL ). Nu is er een brug.

GP 123N staat aan een voormalige grindplas. Deze grenspaal heeft een nieuwe locatie gekregen in 2010 nadat alhier de verbredingswerken van de Maas zijn voltooid. Ik moet hiervan nog een nieuwe foto maken.

Vroeger was er hier een veerpont voor voetgangers tussen de gemeenten Maaseik ( B ) en Ohé en Laak ( NL). In het protocol is beschreven dat er een veerpont was recht tegen over het Cabaret de Alouette. Nu is er nog steeds een betonnen afdaling naar de Maas recht tegen over een café aan de Belgische kant.

Om GP 123B goed te vinden ben ik afgedaald naar de oever van de Maas langs de trap van het vroegere veerpont en de betonnen rand van de Maas om dan te zoeken naar de grenspaal. GP 123B dreigt uit het zicht te verdwijnen door een haag tussen een aantal vakantiehuisjes.

Tussen de grenspalen 124 lag vroeger een veerpont voor auto’s tussen de gemeenten Stevensweert ( NL ) en Kessenich ( B ). De aanzetkades zijn nog te zien. Aan Belgische kant is het hele landschap één grote grindput met hele grote zuigers op boten.

GP 124B op Belgische kant staat helemaal tussen het water, aan één kant de Maas en aan de andere kant de grindplassen. Bij de grenspaal staat nog een eenzaam huis. Dit huis was vroeger een herberg waar men waarschijnlijk leefde van het pendelverkeer.

Over GP125N wordt in het protocol van 1843 géén melding gemaakt. Deze paal is pas geplaatst in 2004. Men spreekt in officiële talen over herplaatsing maar het is eigenlijk gewoon plaatsing want de grenspaal heeft er voordien nooit gestaan.

Overgenomen uit de site van Eef Berns ( www.grenspalen.nl )

De liefhebbers van het proces-verbaal van de herplaatsing moeten op de site van Eef doorklikken naar http://www.grenspalen.nl/archief/index.html en dan kiezen voor GP125N herplaatst.

Gp125N geplaatst

Deze grenspaal aan de grensmaas bij Stevensweert is een mysterie. Want hij bestond niet. In 1843 werden langs de grensmaas overal dubbele grenspalen geplaatst, een op de Belgische oever, een op de Nederlandse oever. Nr.125 op Nederlandse oever werd echter nooit geplaatst, zijn Belgische tweelingbroer wel. Het procesverbaal noemt haar ook niet. Waarom, we weten het niet.
Op november 2004 is hij echter na 161 jaar alsnog geplaatst. Kadaster-man Maurice Joskin meldde: "de rijksgrenscommissie Limburg(B)-Limburg(N) die de wettelijke taak heeft om de rijksgrenspalen in stand te houden, had al langer de wens om GP125N te kunnen herplaatsen. In 2004 was daar budget voor en heeft de commissie besloten om grenspaal 125N te herplaatsen, om de onduidelijkheid die hierover bestond op te heffen en om ook hier aan te geven, dat de rijksgrens gevormd wordt, door de thalweg van de tussen die twee palen lopende Maas. Op 4 november 2004 is hier dus een nieuwe grenspaal geplaatst, precies aan de overkant van GP125B, in het bijzijn van schepen/wethouders van de gemeenten Kinrooij (B) en Maasbracht (N). Vervolgens is daar ook een proces verbaal van opgemaakt."

GP 125B werd geplaatst op het eiland Koelegrintsteen. Vroeger volgde de oude (gemeente)grens de linkse tak en behoorde het eiland tot de gemeente Stevensweert ( NL ). Nu volgt de grens de thalweg van de Maas.

Bij GPn 126 volgt de grens niet meer de Maas maar gaat de grens over het schiereiland Koelegrint naar het westen.