GRENSPALEN ROND HOESELT
De drie paelsteenen
Tot 1683 hadden de landcommandeurs van Alden Biesen de heerlijkheid
Hoeselt gedurende een groot deel van de 17de eeuw in pand gehouden
van de prins-bisschop van Luik, maar dat hoofdstuk was afgesloten.
Hoeselt, inbegrepen Althoeselt, werd nu bestuurd door het
Kathedraalkapittel van Luik, meer bepaald door kanunnik Guillaume
Bernard de Hinnesdael, die ook Groeten Sangher was der
Cathedrale Kercke tot Luyck. Deze man werd een tijdje later
pandheer van Hoeselt. Het kapittel vaardigde onmiddellijk een rits
besluiten uit waaronder het bepalen van de grenzen van de
jurisdictie.
Het betreden der limieten vond plaats in het najaar van 1683. In verschillende etappes en op verschillende dagen trok de stoet langs de grenzen van Hoeselt. Op meerdere plaatsen bepaalden natuurlijke elementen -zoals een beek- of andere vaste herkenningspunten in het landschap -zoals een Witte Steen, een kruis, een brug - de grens. Maar elders deed men beroep op de expertise van de ouderlingen. Op hun aanwijzen werd de grens gemarkeerd met op regelmatige afstand van elkaar gegraven kuilen. Naderhand, in 1685, zouden in bepaalde van die kuilen paalstenen geplaatst worden. Uitgaand van de informatie die te vinden is in de registers van de Hoeseltse schepenbank, was het mogelijk verschillende van die limietstenen te lokaliseren. Alle drie de stenen dragen het wapenschild van de Luikse
prins-bisschop Maximiliaan-Hendrik van Beieren, die regeerde van
1650 tot 1688.
Drie van die paelsteenen zijn teruggevonden en uitgegraven. Twee ervan waren danig beschadigd, maar werden deskundig gerestaureerd.
De grenssteen Hoeselt-Romershoven-Diepenbeek staat terug op zijn plaats, terzijde van de Aanlofstraat, aan de (vroegere) Aanlofpoel, bij het Aanlofveld. Deze grenssteen is nog mooi gaaf en is dus de mooiste.
|
bron : http://www.hoeseltvrugger.be:80/landschappen.php?itemid=183
foto's van www.grensmarkeringen.be
Terug naar : start pagina